Vakit, Haksızlıklar Karşısında Birlik Olma Vakti…
Ne zaman kaybettik? Adaleti titizlikle ayakta tutanları… Allah için şahitlik edenleri… Adillerimizi.. Şahitlerimizi.. İçimizdeki Ömerleri… Bir bir… tek tek… yavaş yavaş.. Kaybettik! Gönüllerimiz ayrılık rüzgarına kapılmışken.. Sayımızın çokluğu fayda etmedi… Savuna..
Ne zaman kaybettik? Adaleti titizlikle ayakta tutanları… Allah için şahitlik edenleri… Adillerimizi.. Şahitlerimizi.. İçimizdeki Ömerleri… Bir bir… tek tek… yavaş yavaş.. Kaybettik! Gönüllerimiz ayrılık rüzgarına kapılmışken.. Sayımızın çokluğu fayda etmedi… Savunamadık… Bizim gibi olanları… Bizden olanları… Kardeşlerimizi… Tek tek aldılar elimizden güzel olanları… Dilimiz eğip büküldü… Sesimiz titredi… Dizlerimiz de… Ses çıkaramadık… Çığlığımızı içimize attık… öfkemizi de.. Sustukça, dağıldık… Dağıldıkça sustuk… Kaybettik şahitliğimizi… Unuttuk! Adaleti ayakta tutma vazifemizi… Birbirimizi… Gerçek dostlarımızı… Kardeşlerimizi… Mazlumun yanında zalimin karşısında durmayı… İlim, cahillerin eline geçti.. Alimlerimiz bir kenara çekildi… Meydan fasıklara, facirlere, münafıklara, kaypaklara, dalkavuklara bırakıldı… **************** Neredesin Ey Ümmet!? Ey şahit ümmet! Ey vasat ümmet! Ey Hayırlı ümmet! Ey Rasulullah’ın ümmeti! Bir avuç zalim! Musallat oldu kardeşlerinin, alimlerinin başına… Suskunluğun, cesaretlendirdi korkakları… Dağınıklığın, parçalanmışlığın, vurdumduymazlığın heveslendirdi zalimleri… Ey Rasulullah’ın varisleri! Ümmetin gerçek liderleri! Alimleri! Karanlıklar çoğaldı… Hak sözü söyleyenler, adalete şahitlik edenler azaldı… Ümmet, zalimlerin insafına kaldı… **************** Vakit ışık olma, karanlıkları aydınlatma vakti… Hak sözü haykırma vakti… Ümmetin önünde durma, ümmete liderlik etme vakti.. Vakit, Haksızlıklar Karşısında Bir Olma Vakti… Zalime karşı durma vakti.. Vakit kenetlenme vakti… Bir binanın tuğlaları gibi… Bir vücudun azaları gibi… Rasulullah’ın buyurduğu gibi… **************** “Müslüman Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu tehlikede yalnız bırakmaz. Kim, kardeşinin ihtiyacını görürse Allah da onun ihtiyacını görür. Kim bir Müslümanı bir sıkıntıdan kurtarırsa, Allah da o sebeple onu Kıyamet gününün sıkıntısından kurtarır. Kim bir Müslümanı(n ayıbını) örterse, Allah da kıyamet günü onu(n ayıbını) örter.” (Ebu Davud, Edeb 46; Müslim, Birr 58)
